Με το βλέμμα στραμμένο στις εξελίξεις των υδατορεμάτων της Αττικής, βρίσκονται οι περιβαλλοντικές οργανώσεις της πρωτεύουσας, όχι μόνο λόγω της επιδείνωσης του καιρού που φέρνει πλημμύρες αλλά κυρίως λόγω των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας που αναμένονται να βγουν. Η θετική γνωμοδότηση για τον Ποδονίφτη δε, μεταφράζεται ως μια πρώτη «νίκη», ενώ όπως αναφέρουν δεν αποκλείεται να έρθουν αντίστοιχα αποτελέσματα και για Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, Πικροδάφνη και Ερασίνο.
Μάλιστα, στην… μάχη κατά των σχεδίων που θέλουν να γίνονται έργα εντός των ρεμάτων τάσσονται και απλοί πολίτες, ενώ όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζουν φέτος είναι η χρονιά των ρεμάτων. Παράλληλα, σημειώνουν πως η… τσιμεντοποίηση, εκτός του ότι θα χαλάσει τον φυσικό πλούτο, γίνεται με το πρόσχημα των αντιπλημμυρικών έργων, την ίδια ώρα που πολλές περιοχές της χώρας είναι εκ νέου θύματα της κακοκαιρίας.
Όπως υποστήριξαν σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε η «Ρεμματική» την προηγούμενη βδομάδα, τα βασικά στοιχεία μιας φυσικής/βιώσιμης διαχείρισης ενός ρέματος είναι:
Α. Οι μελέτες να γίνονται σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης και όχι αποσπασματικά σε κάποιους κλάδους ή σε κάποια τμήματα. Οι αποσπασματικές, σημειακές τεχνικές παρεμβάσεις (π.χ. για άρση καταπτώσεων πρανών) κατά κανόνα δεν λύνουν, αλλά μεταφέρουν το πρόβλημα πιο ψηλά ή πιο χαμηλά στο ρέμα. Οχι τμηματικές οριοθετήσεις.
Β. Η ανάσχεση και συγκράτηση φερτών στα ορεινά με έργα ορεινής υδρονομίας με φυσικά μέσα (κορμοσειρές και κλαδοπλέγματα, λίμνες κατάκλισης, προστασία καμένων περιοχών για ενίσχυση των φυσικών αναδασώσεων κ.λπ.)
Γ. Ο σεβασμός στις φυσικές πλημμυρικές ζώνες των ρεμάτων που αποτελούν αναπόσπαστα τμήματα του ρέματος και επιτελούν την κύρια αντιπλημμυρική λειτουργία τους. Η οριοθέτηση των ρεμάτων πρέπει να περιλαμβάνει τις πλημμυρικές ζώνες, ενώ οι χρήσεις γης που σήμερα ισχύουν σε αυτές πρέπει να επανεξεταστούν.
Δ. Η απαλλαγή των ρεμάτων από τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις που στενεύουν τις κοίτες τους. Αυτό απαιτεί επισημάνσεις και καθαιρέσεις αυθαιρέτων, απαλλοτριώσεις «νόμιμων» κατασκευών (δρόμων, γηπέδων, αμαξοστασίων δήμων κ.λπ.), διάνοιξη της κοίτης και αλλαγές χρήσεων γης.
Ε. Απελευθέρωση των εκβολών από οτιδήποτε προκαλεί στενώσεις και περιορίζει την απρόσκοπτη ροή του νερού προς τη θάλασσα με παράλληλη προστασία των υγροτόπων των εκβολών, οι οποίοι αποτελούν πολύτιμες εκτάσεις για τη μεταναστευτική ορνιθοπανίδα.
ΣΤ. Συγκράτηση και σταθεροποίηση πρανών με φυσικές μεθόδους όπου υπάρχει ανάγκη.
Το ρέμα Πικροδάφνης πηγάζει από τον Υμηττό και εκβάλλει στον Φαληρικό Ορμο (ΕΔΕΜ). Έχει χαρακτηριστεί ως «ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος» και αποτελεί πνεύμονα ζωής, ενώ είναι το τελευταίο καταφύγιο της εκτοπισμένης από παντού στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας άγριας ζωής και κυρίως της μεταναστευτικής ορνιθοπανίδας.
«Η μελέτη οριοθέτησης που προωθείται από την περιφέρεια δεν αποδίδει τον φυσικό χώρο που ανήκε στο ποτάμι κι έχει καταπατηθεί από τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις (σπίτια, δρόμοι, γηπεδάκια, κ.λπ.). Αντίθετα ανοίγει το δρόμο για νομιμοποίηση των καταπατήσεων και οικοπεδοποίηση των ποτάμιων χώρων που απελευθερώνει», όπως χαρακτηριστικά καταγγέλλουν.
Για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις υποστήριξαν πως θα φέρει:
-Περιβαλλοντική υποβάθμιση. Αφανισμό ενός οικοσυστήματος υψηλής αξίας και εξάλειψη υγροτόπων Πετρέζας και εκβολής.
– Πλημμυρικό κίνδυνο. Ανεπάρκεια σε περίπτωση βροχόπτωσης 50ετίας και υπερχείλιση με υψηλές ταχύτητες παροχής τουλάχιστον 92 m3/sec (μεγαλύτερης για φαινόμενα > 50 έτη).
– Πολεοδομική-χωροταξική υποβάθμιση. Αποκοπή ρέματος από τον κοινωνικό ιστό.
– Αισθητική υποβάθμιση. Ανύψωση τοιχίων λίγο πριν από την εκβολή.
– Παρέμβαση στις χρήσεις γης. Μετατροπή εκτάσεων που καταλαμβάνονται από γραμμές πλημμύρας σε οικόπεδα.
Ο ποταμός Ερασίνος πηγάζει από τις ανατολικές υπώρειες του Υμηττού και, διασχίζοντας το Δήμο Μαρκόπουλου για ένα μήκος περίπου 16 χιλιομέτρων, εκβάλλει στον κόλπο της Βραυρώνας.
