Του Θοδωρή Καραουλάνη
Με την πιθανότατη υποστήριξη των Αμερικανών, μέσω της αναπτυξιακής τράπεζας DFC, ο όμιλος Goldair Cargo διεκδικεί δυναμικά την απόκτηση του 67% του Ορανισμού Λιμένος Βόλου.
Ο γνωστός επενδυτικός φορέας των Αμερικάνων, που προωθεί επισήμως τα συμφέροντα της αμερικανικής κυβέρνησης σε επενδύσεις ανά τον κόσμο, εκδήλωσε επισήμως το ενδιαφέρον του να συνεργαστεί με την κοινοπραξία Goldair Cargo – Goldair Handling του Καλλίνικου Καλλίνικου για τη χρηματοδότηση της παραχώρησης και των επενδύσεων που θα απαιτηθούν.
Το economix.gr έχει διασταυρώσει την ύπαρξη της επιστολής, η οποία βάζει το πλαίσιο για μια μακροπρόθεσμη συνεργασία με πολύ ενδιαφέρον, ανάμεσα σε έναν μεγάλο παίχτη των logistics στη χώρα και τον κρατικό επενδυτικό φορέα των ΗΠΑ, με ιδιαίτερο γεωπολιτικό και οικονομικό ενδιαφέρον, αν σκεφθούμε ότι μιλάμε για ένα λιμάνι. Ένα λιμάνι, όπως του Βόλου, που βρίσκεται χωρικά ανάμεσα στο λιμάνι του Πειραιά με την κινεζική ιδιοκτησία και το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης που έχει τη γνωστή σχέση με τα ρωσικά συμφέροντα του ομίλου Σαββίδη.
Η συνεργασία αυτή δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμη (θα απαιτήσει μήνες διαπραγματεύσεων), αλλά η επιστολή πρόθεσης ενισχύει την πρόταση της Goldair Cargo – Goldair Handling, καθώς παρά την ύπαρξη πολύ μεγάλων χρηματικών διαθεσίμων, τα κεφάλια δανειοδότησης σε τέτοιες προσπάθειες είναι κρίσιμα. Και τί καλύτερο από μια θεσμική συμμετοχή στο σχήμα χρηματοδότησης και μάλιστα από state player. Υπενθυμίζεται ότι κάπως έτσι ξεκίνησε και η συμμετοχή της DFC στο σχήμα υπό την ONEX για τα δύο ναυπηγεία που ήδη λειτουργεί στη χώρα…
Ποιοι κονταροχτυπιούνται για το Λιμάνι Βόλου
Υπενθυμίζεται ότι στην αρχική φάση εκδήλωσης ενδιαφέροντος, ενδιαφέρον είχαν επιδείξει οκτώ σχήματα (Advance Properties OOD, Κοινοπραξία Goldair Cargo AE – Goldair Handling ΑΕ, Κοινοπραξία Intrakat AE – TΕΚΑΛ ΑΕ, Κοινοπραξία Israel Shipyards Ltd – Χαλυβουργία Ελλάδος ΑΕ, Mariner Capital Ltd, QTerminals WLL, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΕ, Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης ΑΕ) αλλά τελικά δεσμευτικές προσφορές στη 2η φάση του διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ για την απόκτηση πλειοψηφικής συμμετοχής τουλάχιστον 67% στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας Οργανισμός Λιμένος Βόλου, υπέβαλαν μόλις τέσσερα επενδυτικά σχήματα (με αλφαβητική σειρά), καθώς δεν προχώρησαν σε υποβολή προσφοράς οι ελληνικές τεχνικές εταιρείες και δύο από τους ξένους ενδιαφερόμενους:
- Κοινοπραξία Goldair Cargo AE – Goldair Handling ΑΕ
- Κοινοπραξία Israel Shipyards Ltd – Χαλυβουργία Ελλάδος ΑΕ
- Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης ΑΕ
- Mariner Capital Ltd
Η Σύμβαση Παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της Ο.Λ.Β. Α.Ε. έχει διάρκεια 60 ετών από την υπογραφή της και λήγει το 2063. Οι κύριες δραστηριότητες της εταιρείας περιλαμβάνουν υπηρεσίες εμπορευμάτων και εμπορευματοκιβωτίων, χάλυβα και παλιοσίδερα, ξηρό και υγρό χύδην φορτίο και υπηρεσίες επιβατών, συμπεριλαμβανομένων ferry boat προς τις Σποράδες, καθώς και δραστηριότητες κρουαζιέρας.
Το ΤΑΙΠΕΔ έχει ορίσει την «Deloitte Business Solutions S.A.» και την «Euroconsultants S.A.» ως χρηματοοικονομικούς του συμβούλους, την «Ποταμίτης Βεκρής Δικηγορική Εταιρία» ως νομικό του σύμβουλο και την «Doxiadis Associates» ως τεχνικό του σύμβουλο αναφορικά με τη διαγωνιστική διαδικασία και τη συναλλαγή.
Οι οικονομικές προφορές αναμένεται να εξετασθούν από το ΤΑΙΠΕΔ τον Σεπτέμβριο.
Το προφίλ των ενδιαφερόμενων και οι πληροφορίες της αγοράς
Ενισχυμένη με την υποστήριξη της αμερικάνικης DFC, η κοινοπραξία Goldair Cargo – Goldair Handling του Καλλίνικου Καλλίνικου φαίνεται να έχει στρατηγικό πλάνο ανάπτυξης που είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις υπόλοιπες επενδύσεις του Ομίλου. Υπενθυμίζεται ότι ο Διευθυντής Στρατηγικών Επενδύσεων της GOLDAIR και διευθύνων σύμβουλος της ΘΕΚ ΑΕ Βασίλης Μαγκλάρας έχει δηλώσει δημοσίως ότι η συνεργασία του Ομίλου με πολυεθνικές επιχειρήσεις υψηλού κύρους, προκειμένου να συμμετέχουν ως κοινοπρακτικό σχήμα, στις σχεδιαζόμενες αποκρατικοποιήσεις Λιμένων συνιστά για τη Goldair στρατηγική επιλογή. Και αυτό φαίνεται εύκολα κατανοητό αν υπολογίσει κανείς ότι ο όμιλος της Goldair έχει επιλεγεί, ύστερα από διεθνή διαγωνισμό, κοινοπρακτικά με την ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ για το έργο της κατασκευής του εμπορευματικού κέντρου στο Θριάσιο Πεδίο, το οποίο θα διαθέτει κύρια σιδηροδρομική σύνδεση. Το ΘΕΚ, με την ολοκλήρωσή του, θα μετατραπεί σε ένα από τα βασικότερα πάρκα logistics στη νοτιοανατολική Ευρώπη, λόγω του μεγέθους του. Επομένως είναι σαφές ότι η δυνατότητα απόκτησης του ελέγχου ενός ή περισσοτέρων λιμένων, θα καταστήσει τον όμιλο Goldair πολύ πιο ανταγωνιστικό, ιδιαίτερα αν το λιμάνι αυτό συνδέεται με το σιδηρόδρομο, ιδιαίτερα για διακίνηση φορτίων και εμπορευματοκιβωτίων.
Από την άλλη πλευρά, ο μεγαλύτερος άλλος διεκδικητής του Λιμένος Βόλου, η ΟΛΘ ΑΕ που διαχειρίζεται το άλλο μεγάλο λιμάνι, της Θεσσαλονίκης, δεν φαίνεται να έχει και τόσο ξεκάθαρη στρατηγική. Από τη μία πλευρά, είναι συνεχείς οι φήμες τα τελευταία χρόνια για διάθεση αποχώρησης των συμφερόντων Σαββίδη από τη χώρα, χωρίς αυτό να έχει επιβεβαιωθεί ακόμη. Στον ΟΛΘ ο (εκ Ρωσίας προερχόμενος) όμιλος Σαββίδη φέρεται ως ο ισχυρός πόλος παρότι συμμετέχει μαζί με άλλα αλλοδαπά κεφάλαια. Ωστόσο παράγοντες της αγοράς σημειώνουν ότι η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ δεν έχει προσφέρει ακόμη στη Θεσσαλονίκη και το σύστημα μεταφορών της χώρας όσα ήλπιζαν οι περισσότεροι, καθώς το επενδυτικό πλάνο της παραχώρησης δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί. Επιπλέον, πέρα της αναγκαιότητας να αποκλειστεί η λειτουργία ανταγωνιστικού λιμανιού, δεν φαίνεται το Λιμάνι Βόλου να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης σε παράλληλη λειτουργία καθώς το μέγεθός του και η απόσταση μεταξύ τους δεν δείχνει να επιτρέπουν τέτοιες συνέργειες.
Παράλληλα ενδιαφέρον έχει η εκδήλωση ενδιαφέροντος από την Κοινοπραξία Israel Shipyards Ltd – Χαλυβουργία Ελλάδος ΑΕ, με τη δεύτερη να αποτελεί σχήμα της γνωστής στο χώρο του μετάλλου επιχειρηματικής οικογένειας Μάνεσση. Η Χαλυβουργία Ελλάδας πέρασε μια πολύ δύσκολη δεκαπενταετία, μετά το 2008-2009, με τεράστια μείωση όγκου πωλήσεων και τζίρου μέσα στην κρίση (μέχρι και 90%) αλλά και συσσώρευση υποχρεώσεων που οδήγησαν ένα βήμα πριν το λουκέτο υπό την πίεση των δανειστών. Η οικογένεια Μάνεσση αναγκάστηκε να αποδεχθεί πριν δύο χρόνια τη «βοήθεια» της HIG η οποία πήρε ολόκληρη την έκταση του ενός από τα δύο εργοστάσια (του Ασπροπύργου) προκειμένου να χρηματοδοτήσει την αποπληρωμή των μισών σχεδόν χρεών της Χαλυβουργίας Ελλάδας. Αυτό αποτέλεσε τη βάση της συμφωνίας εξυγίανσης που εγκρίθηκε από δικαστήριο και έδωσε «ανάσα ζωής» στον χαλυβουργικό όμιλο, ο οποίος παρουσιάζει βελτίωση μεγεθών, λόγω ανόδου της κατασκευαστικής δραστηριότητας, αλλά συνεχίζει να έχει υψηλά χρέη και ζημιογόνες χρήσεις. Με αυτό το βάρος, προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον η συμμετοχή στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για το Λιμάνι Βόλου. Για όσους δεν γνωρίζουν, η χαλυβουργική δραστηριότητα του ομίλου βασίζεται στην ανακύκλωση – ανάκτηση μετάλλων. Οπότε, λαμβανομένης υπόψιν της συμμετοχής στο σχήμα και ισραηλινών ναυπηγείων, η αγορά εκτιμά ότι η κίνηση γίνεται για να υπάρχει εγκατάσταση που να εξυπηρετεί στη διακίνηση σκραπ κυρίως από παλιά καράβια. Φόβοι που εκφράζονται για πιθανότητα διαλυτηρίου πλοίων, αν επικρατήσει το σχήμα, κρίνονται ως αβάσιμοι με δεδομένο το θεσμικό πλαίσιο για το περιβάλλον. Σίγουρα όμως το λιμάνι θα χρησιμοποιηθεί για να εξυπηρετήσει τη διακίνηση σκραπ και μετάλλων.
Ο μεγάλος άγνωστος της διαδικασίας είναι η μαλτέζικη Mariner Capital Ltd η οποία εξειδικεύεται σε επενδύσεις, διαχείριση και λειτουργία μικρών και μεσαίων λιμένων, όπως ο Βόλος. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Μαλτέζοι έχουν την υποστήριξη έμπειρων στελεχών της ελληνικής αγοράς, αλλά η κίνηση δε φαίνεται να προσφέρει κάτι ανταγωνιστικό στην ελληνική οικονομία, ενώ είναι άγνωστες ακόμη οι προθέσεις τους για τη χρήση του λιμένος, με την αγορά να στοιχηματίζει σε προθέσεις τοπικής αξιοποίησης (μαρίνα-επιβατικά).
Σημειώνεται ότι ο ΟΛΒ είναι στενά συνδεδεμένος με την πόλη του Βόλου αφού βρίσκεται στην καρδιά της και η παραλία είναι το αγαπημένο σημείο των κατοίκων. Ακόμη το κελιστό σχήμα του Παγασητικού κόλπου υποχρεώνει σχεδόν σε «ελαφριές» χρήσεις. Με βάση τα ανωτέρω, η τοπική κοινωνία βλέπει με θετικό μάτι μάλλον περισσότερο την επένδυση του ομίλου της Goldair με την υποστήριξη των Αμερικάνων. Σε δεύτερο επίπεδο ορισμένα τοπικά συμφέροντα θα ήθελαν μονοκρατορία στην περιοχή των συμφερόντων Μάνεση (ήδη είναι από τους μεγαλύτερους παράγοντες του τόπου). Η υποψηφιότητα ΟΛΘ-Σαββίδη γίνεται δεκτή με σκεπτικισμό (λόγω και ποδοσφαιρικής αντιπαλότητας) ενώ η μαλτέζικη πρόταση δεν δείχνει να γίνεται κατανοητή.
