Πλαστικά μπουκάλια μιας χρήσης
Πλαστικά μπουκάλια μιας χρήσης
Πλαστικά μπουκάλια μιας χρήσηςΠηγή Εικόνας: Πλαστικά μπουκάλια - mali maeder στο pexels

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ στη Βρετανία ανέπτυξαν ένα καινοτόμο σύστημα, το οποίο – χρησιμοποιώντας μόνο την ενέργεια του Ήλιου – μπορεί να μεταμορφώσει τα πεταμένα πλαστικά και τα αέρια του θερμοκηπίου (όπως το διοξείδιο του άνθρακα) σε βιώσιμα καύσιμα και σε άλλα πολύτιμα προϊόντα. Πρόκειται για ένα ακόμη σημαντικό βήμα για τη μετάβαση σε μια πιο αειφόρο και κυκλική οικονομία.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή Έργουιν Ράισνερ του Τμήματος Χημείας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature Synthesis”, ανέφεραν ότι για πρώτη φορά κατέστη εφικτό να δημιουργηθεί ένα κινούμενο από ηλιακή ενέργεια σύστημα που μπορεί να μετατρέψει δύο ξεχωριστά είδη αποβλήτων (πλαστικά και αέρια θερμοκηπίου) σε δύο διαφορετικά χημικά προϊόντα ταυτόχρονα, τα οποία είναι χρήσιμα σε ποικίλες βιομηχανίες.

Ο αντιδραστήρας είναι σε θέση να μετατρέψει το διοξείδιο του άνθρακα σε αέριο σύνθεσης (syngas), το οποίο αποτελεί βασικό συστατικό για βιώσιμα υγρά καύσιμα, ενώ τα πλαστικά μπουκάλια μετατρέπονται σε γλυκολικό οξύ που χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία καλλυντικών. Επίσης το σύστημα μπορεί εύκολα να παράγει άλλα προϊόντα, αν αλλάξει το είδος του χρησιμοποιούμενου καταλύτη.

“Η μετατροπή των αποβλήτων σε κάτι χρήσιμο μέσω χρήσης της ηλιακής ενέργειας συνιστά μείζονα στόχο της επιστημονικής έρευνας. Η πλαστική ρύπανση αποτελεί τεράστιο πρόβλημα παγκοσμίως και συχνά πολλά πλαστικά που πετάμε στους κάδους ανακύκλωσης, καίγονται ή καταλήγουν σε χωματερές”, δήλωσε ο δρ Ράισνερ.

“Μία ηλιοκίνητη τεχνολογία που μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της πλαστικής ρύπανσης και ταυτοχρόνως των αερίων του θερμοκηπίου, μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη μιας κυκλικής οικονομίας”, ανέφερε ο ερευνητής Σουμπχατζίτ Μπατατσάρτζι.

Το νέο σύστημα χρησιμοποιεί ως υλικό απορρόφησης του ηλιακού φωτός τον περοβσκίτη, μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση σε σχέση με τα πυρίτιο για τις ηλιακές κυψέλες επόμενης γενιάς. Μια σειρά από διαφορετικούς καταλύτες μπορούν να συνδεθούν στον περοβσκίτη και καθορίζουν ποιό χημικό προϊόν τελικά θα παραχθεί από τη διαδικασία μετατροπής, κάτι που προσδίδει μεγάλη ευελιξία στο σύστημα.

Οι ερευνητές εξασφάλισαν νέα χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) για να αναπτύξουν περαιτέρω το σύστημα τους μέσα στην επόμενη πενταετία. Απώτερος στόχος είναι η αξιοποίηση της μεθόδου στη μεγάλη κλίμακα ενός εργοστασίου ανακύκλωσης.

Όπως τόνισε ο Ράισνερ, “η ανάπτυξη μιας κυκλικής οικονομίας όπου κάνουμε χρήσιμα πράγματα από απόβλητα, αντί να τα πετάμε σε μια χωματερή, είναι ζωτική, αν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την κλιματική κρίση και να προστατεύσουμε τον φυσικό κόσμο. Και η τροφοδότηση τέτοιων λύσεων από τον Ήλιο σημαίνει ότι το κάνουμε καθαρά και βιώσιμα”.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://www.nature.com/articles/s44160-022-00196-0

ΠΔΡ