Πώς θα επιτύχουμε τους κλιματικούς στόχους και την πράσινη μετάβαση με ταυτόχρονη οικονομική μεγέθυνση και βιώσιμη ανάπτυξη; Αυτό ήταν το κεντρικό θέμα της τοποθέτησης του Guntram Wolff, διευθυντή της δεξαμενής σκέψης “Bruegel” του Βελγίου, στο πλαίσιο της διοργάνωσης 32nd Greek Economic Summit (GES2021).

Όπως ανέλυσε ο επικεφαλής του Ινστιτούτου, «οι εκπομπές των αερίων συνεχίζουν να αυξάνονται, όμως το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε, είναι ποιά είναι η ζητούμενη ποσότητα διοξειδίου που απαιτείται για την παραγωγή μίας μονάδας του ΑΕΠ». Όπως είπε, αυτή η αναλογία έχει αρχίσει να μειώνεται κατά 1,6% ετησίως, δηλαδή με πολύ αργούς ρυθμούς. Με δεδομένο ότι για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, στόχος είναι ο μηδενισμός των εκπομπων μέχρι το 2050, αυτό σημαίνει ότι απαιτείται μία σοβαρή επιτάχυνση των προσπαθειών, τόνισε.

Σύμφωνα με τον κύριο Wolff, για την επίτευξη των στόχων, η ταχύτητα των δράσεων πρέπει να αυξηθεί κατά έξι φορές, κάτι που για να γίνει απαιτούνται τεράστιες επενδύσεις.

Ο διευθυντής του Bruegel αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη διείσδυσης της ηλεκτροπαραγωγής, της ηλεκτροκίνησης και των ΑΠΕ για την απολιγνιτοποίηση, με προσεκτικούς χειρισμούς, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξη. Ειδικότερα, εκτίμησε ότι στον τομέα της ενέργειας και των μεταφορών, οι επενδύσεις πρέπει να φθάσουν τα 360 διεσκατομμύρια κατ΄ έτος στην ΕΕ, δηλαδή στο 2% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Ζητούμενο είναι επίσης, σε τι ποσοστό αυτές θα είναι δημόσιες επενδύσεις, εκτιμώντας ταυτόχρονα ότι θα απαιτηθεί δημοσιονομική προσαρμογή για μείωση των ελλειμμάτων των κρατών, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της ανάπτυξης που προβλέπονται από το πρόγραμμα Next Generation EU, που έχει τεθεί σε εφαρμογή από την ΕΕ.

Όπως δήλωσε ο κ. Wolff: «Η κλιματική κρίση είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, άρα απαιτεί παγκόσμια συνεργασία. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να στηριχθούν οι φτωχότερες χώρες για την αντιμετώπιση και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή».

Τέλος, για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με ταυτόχρονη βιώσιμη ανάπτυξη, επεσήμανε την ανάγκη για περεταίρω συνεργασία μεταξύ των κρατών – μελών της ΕΕ, με διασφάλιση της ισοτιμίας, μέσω ξεκάθαρων κανόνων ταξονομίας (taxonomy).