Το πρόγραμμα για τη σωτηρία της ΔΕΗ, όπως συχνά συνηθίζουν να αποκαλούν από το υπουργείο Ενέργειας και τη διοίκηση της επιχείρησης, φαίνεται να απέδωσε καρπούς καθώς ο ασθενής, αν και δεν θεραπεύτηκε πλήρως, βγήκε από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και πλέον δεν υπάρχουν σενάρια «μπλακ – άουτ» για τη μεγαλύτερη ελληνική δημόσια επιχείρηση.
Αυτό δε σημαίνει, ωστόσο, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο περιθώριο για τον εξορθολογισμό των οικονομικών δεδομένων της επιχείρησης. Σ’ αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται και η τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα στη Βουλή, αναφορικά με την καταβολή 200 εκατ. ευρώ για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) του 2011. Υπό αυτό το πρίσμα, θα μπορέσει να μπει μία τάξη στα οικονομικά δεδομένα της επιχείρησης και να καλυφθεί το έλλειμμα των 900 εκατ. ευρώ, που έχουν υπολογίσει τα στελέχη της επιχείρησης.
Το ζήτημα για τις ΥΚΩ του 2011 έχει ανοίξει από την προηγούμενη διοίκηση της ΔΕΗ. Το πρόβλημα είχε ξεκινήσει με τον ν. 4067/12 της κυβέρνησης Παπαδήμου που αφορούσε την εξόφληση εκκρεμοτήτων για την τετραετία 2008 – 2011. Ο νόμος πρακτικά προέβλεπε ένα ποσό που αθροιστικά αφορούσε τα τρία από τα τέσσερα έτη των οφειλών και από αυτό έμεινε να συζητείται για τις ΥΚΩ του 2011.
Οι αρχικές αξιώσεις έφταναν τα 700 εκατ. ευρώ αλλά, ύστερα από παρέμβαση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, το ποσό αυτό περιορίστηκε περί τα 160 – 200 εκατ. ευρώ για να προσδιοριστεί έτι περισσότερο στα 195 εκατ. ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, αυτός είναι ένας ενδεικτικός υπολογισμός που, όμως, δεν ταυτίζεται με το τελικό ποσό που θα καταβληθεί και το οποίο θα πρέπει να προσδιοριστεί στο αμέσως επόμενο διάστημα από τη ΡΑΕ, αφού υπάρξει νομική εξουσιοδότηση, ώστε να ενταχθεί στον ισολογισμό του 2019.
Σημειώνεται πως το ζήτημα των ΥΚΩ του 2011 ταλαιπώρησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τα τεχνικά επιτελεία καθώς προτεραιότητα του υπουργού ήταν να μην επιβαρύνει περαιτέρω τους καταναλωτές. Στο τραπέζι των διαβουλεύσεων είχαν πέσει κατά διαστήματα αρκετά σενάρια, όπως η αποπληρωμή του ποσού σε τρία ισόποσα τμήματα για την επόμενη τριετία, ώστε να μην υπάρξει ιδιαίτερη επιβάρυνση στον προϋπολογισμό.
