Σε αιχμή του δόρατος για τον περιορισμό των δαπανών της μεγαλύτερης ελληνικής δημόσιας επιχείρησης εξελίσσεται και το πρόγραμμα εθελούσιων αποχωρήσεων που αναμένεται να εφαρμόσει το προσεχές διάστημα η κυβέρνηση προκειμένου να αποσυμφορηθεί η ΔΕΗ και να μειωθούν τα λειτουργικά της κόστη.
Ο υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος αναφέρθηκε, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξής του, στο ζήτημα σημειώνοντας πως «αυτό θα συμβεί γιατί πρέπει να ανανεωθεί το στελεχιακό δυναμικό της ΔΕΗ και γιατί σταδιακά θα πρέπει να αποσυρθούν λιγνιτικές μονάδες γιατί πάμε στη μετα-λιγνίτη εποχή. Αυτό θα το δούμε και μαζί με τους εργαζόμενους και μαζί με τις περιοχές οι οποίες έχουν λιγνιτικές μονάδες, όπως Κοζάνη, Φλώρινα και Μεγαλόπολη». Όπως έγραψε το Economix.gr για τις αποχωρήσεις από την απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων, το ΥΠΕΝ θα επιδιώξει, ύστερα και από τις διαβουλεύσεις με την Κομισιόν, να εξορθολογίσει τις συνέπειες της κατάργησης του λιγνίτη για την εγχώρια οικονομία αλλά και τους κοινωνικούς κραδασμούς που αυτή ενδέχεται να δημιουργήσει στις τοπικές κοινωνίες.
Από εκεί και πέρα, ο υπουργός σημείωσε ότι οι εθελούσιες αποχωρήσεις «θα είναι στοχευμένες κι όχι “δώσε μου κι εμένα μπάρμπα” για να πάρω κάτι και να φύγω» ενώ διευκρίνισε ότι αναφέρεται σε όσους «είναι πριν τη συνταξιοδότηση και περιμένουν να τους δώσει ένα πακέτο και η επιχείρηση για να φύγουν».
Το πρόβλημα εν προκειμένω ξεκινά από το γεγονός ότι ήδη έχουν αναφερθεί μεταξύ των εργαζομένων της ΔΕΗ περιπτώσεις ανάκλησης αιτήσεων για συνταξιοδότηση. Το πρώτο επτάμηνο του 2019 είχαν κατατεθεί περίπου 700 αιτήσεις για συντάξεις που, έως το τέλος του χρόνου, αναμενόταν να φτάσουν ως τις 1.000. Πλέον το πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης θέτει δεύτερες σκέψεις στους εργαζόμενους και, ενδεχομένως, εκεί βασίζεται και η αναφορά του υπουργού σε στοχευμένες αποχωρήσεις.
Ένα άλλο ζήτημα για τις εθελούσιες αποχωρήσεις είναι το ιδιαίτερα υψηλό κόστος τους για την επιχείρηση σε μία περιόδο όπου η ρευστότητα είναι το μείζον ζήτημα της ΔΕΗ. Ενδεχόμενη αποχώρηση εργαζομένου από τη ΔΕΗ σήμερα, μεταφράζεται σε αποζημίωση που αγγίζει τις 15.000 ευρώ έκαστος. Επειδή, όμως, συζητάμε για πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης, θα πρέπει το κίνητρο να είναι ενισχυμένο και άρα το κόστος κατ’ άτομο ακόμη πιο υψηλό.
Το 2018, η επιχείρηση κλήθηκε πλάι στο κόστος για τη μισθοδοσία των 9.500 εργαζομένων της, που ανέρχεται περί τα 790 εκατ. ευρώ, να συμπεριλάβει και επιπλέον 400.000 ευρώ που αφορούσαν τις εθελούσιες αποχωρήσεις 200 περίπου εργαζομένων. Το κόστος αυτό μεταφράστηκε σε 15.000 αποζημίωση και 5.000 ευρώ κίνητρο για την εθελούσια αποχώρηση προς κάθε εργαζόμενο.
«Κλειδί» στην υπόθεση των εθελούσιων αποχωρήσεων είναι το σχέδιο McKinsey που έκανε λόγο για αποχώρηση 2.000 περίπου εργαζομένων. Το πρόβλημα, εν προκειμένω, αφορά τον αριθμό των εργαζομένων οι οποίοι θα αποχωρήσουν από την επιχείρηση εξαιτίας της απόσυρσης των λιγνιτικών μονάδων, τα ηλικιακά δεδομένα -τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί κατά πολύ ο μ.ο. της ηλικίας των εργαζομένων- αλλά και ο τομέας εργασίας τους με τους υποστηρικτικούς τομείς, που απασχολούν περί τους 2.000 εργαζόμενους, να φαντάζουν «πρώτοι» μπροστά στα σενάρια αποχωρήσεων ώστε να μην υπάρξει λειτουργικό ζήτημα στην επιχείρηση.
