Θαλάσσια ρύπανση
Μέσα σε λιγότερη από μια ώρα κάτω από τον βυθό ήρθαν στην επιφάνεια 400 κιλά σκουπίδια – φανερώνοντας με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το μέγεθος της θαλάσσιας ρύπανσης. Πρόκειται για εθελοντικό καθαρισμό που πραγματοποιήσαν δύτες της περιβαλλοντικής οργάνωσης «WE DIVE WE CLEAN» όπου βρέθηκαν στο Κιάτο και επιχείρησαν υποβρύχιο… ξεσκαρτάρισμα στο λιμάνι.
Μάλιστα, οι δύτες βρήκαν σχεδόν τα πάντα. Ελαστικά οχημάτων, στάμνες, καρέκλες, ομπρέλες θαλάσσης, σίδερα, σχοινιά, πετονιές, κουτάκια αλουμινίου, γυάλινες συσκευασίες, πλαστικοί και σιδερένιοι σωλήνες και χαλιά ήταν μερικά από όσα… ψάρεψαν.
Στα 6 χρόνια ζωής της η οργάνωση έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 161 δράσεις υποβρύχιων καθαρισμών σε 37 προορισμούς, περισυλλέγοντας 58 και πλέον τόνους στερεών απορριμμάτων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Μεταξύ αυτών σε Κατάκολο – Νέα Επίδαυρο – Αρχαία Επίδαυρο – Μάτι – Παράλιο Άστρος – Κιβέρι – Σέριφο – Αίγινα – Μέθανα – Αγκίστρι – Πάρος – Νέα Πέραμο – Ελευσίνα – Πάχη – Γύθειο – Αίγιο – Ζάκυνθο – Ανάβυσσο – Ελαφόνησο – Κρήτη – Πάτρα – Διακοπτό – Βραχάτι – Σίφνο – Αμοργό – Πύλο – Αντίκυρα – Μικρολίμανο – Άσσο – Κιάτο – Τολό – Ναύπλιο – Κόρινθο – Ύδρα – Βάρκιζα – Άγιοι Θεόδωροι – Λουτράκι, καταφέρνοντας με την χρήση κατάλληλου υλικοτεχνικού εξοπλισμού να απομακρύνουν από τον βυθό όσο το δυνατόν μεγαλύτερο όγκο στερεών απορριμμάτων.
Η ομάδα «WE DIVE WE CLEAN» βουτά μόνο σε λιμάνια και αφού πρώτα έχει συνεννοηθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση, κάτι που θεωρείται επιβεβλημένο καθώς χρειάζονται φορτηγά για να μεταφέρουν σε χωματερές τα ευρήματα.
Όσον αφορά τον προγραμματισμό των επόμενων δράσεων, μετά το Κιάτο ακολουθούν Κέρκυρα, Μονεμβασιά, Τολός, Σαρωνικός ενώ έπεται και συνέχεια, αφού βουτάνε και τον χειμώνα.
Το πρόβλημα με τα θαλάσσια απορρίμματα έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Σύμφωνα με περσινή μελέτη του WWF, η Ελλάδα που έχει 16 χιλ. χιλιόμετρα ακτογραμμής καταναλώνει περίπου 0,6 εκατ. τόνους πλαστικών τον χρόνο και ανακυκλώνει μόλις το 20%. Από έρευνα που προέκυψε από τα στοιχεία 80 καθαρισμών στην Ελλάδα καταδεικνύει ότι το πιο κοινό υλικό ρύπανσης είναι τα πλαστικά (43-51%), ενώ ακολουθεί το χαρτί (13-18%) και το αλουμίνιο (7-12%). Οπως αναφέρεται, τα βασικά σκουπίδια που βρίσκει κανείς στις ελληνικές παραλίες είναι φίλτρα τσιγάρων, καπάκια από μπουκάλια, καλαμάκια και αναδευτήρες, πλαστικά μπουκάλια, συσκευασίες φαγητών και πλαστικές σακούλες. Την ίδια στιγμή, η ευαισθητοποίηση των πολιτών παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, καθώς μόλις το 24% των Ελλήνων αποφεύγει την αγορά πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης.
Ενδεικτικά:
– Η παραγωγή απορριμμάτων στις μεσογειακές χώρες κυμαίνεται από 208 έως 760 κιλά ανά κάτοικο ετησίως. Τους θερινούς μήνες τα παραγόμενα απορρίμματα αυξάνονται κατά 40% λόγω του τουρισμού.
– Κάθε χρόνο 150 χιλ. – 500 χιλ. τόνοι μακροπλαστικών και 70 χιλ. – 130 χιλ. τόνοι μικροπλαστικών εισέρχονται στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Η πλειονότητα των πλαστικών αυτών καταλήγουν στη Μεσόγειο.
Η ρύπανση της Μεσογείου έχει ιδιαίτερα σημαντικές συνέπειες στην αλιεία και στον τουρισμό. Εκτιμάται ότι τα θαλάσσια απορρίμματα κοστίζουν στον ευρωπαϊκό αλιευτικό στόλο 61,7 εκατ. ετησίως από τη μείωση της ψαριάς, τις καταστροφές στα σκάφη ή τη μείωση της κατανάλωσης ψαριών εξαιτίας ανησυχιών για την ποιότητα του αλιεύματος.
Βασικά θύματα της «πλαστικής ρύπανσης» στη Μεσόγειο είναι τα πουλιά (35%), τα ψάρια (27%), τα ασπόνδυλα (20%), τα θαλάσσια θηλαστικά και οι θαλάσσιες χελώνες (13%). Εκτιμάται ότι το 90% των θαλασσοπουλιών έχουν κάποιο μικρό κομμάτι πλαστικού στο στομάχι τους, ενώ όλα τα είδη χελωνών που ζουν στη Μεσόγειο έχουν καταπιεί πλαστικά.
