της Τέτης Ηγουμενίδη
Με την παραδοχή ότι δεν έχουν τηρηθεί όσα προβλέπονται στο ισχύον Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας (ΡΣΑ) που θεσπίστηκε πριν 11 χρόνια (ν. 4277/2014) το υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΝ) επιδιώκει την αξιολόγηση και όπου απαιτείται αναθεώρησή του.
Τη διενέργεια διαγωνισμού για την επιλογή μελετητικής εταιρίας που θα το πράξει έχει αναλάβει για λογαριασμό του ΥΠΕΝ η Μονάδα Συμβάσεων Στρατηγικής Σημασίας της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ) η οποία έδωσε χθες στη δημοσιότητα το τεύχος δημοπράτησης (προσφορές έως 12/03/2025 – προϋπολογισμός έργου 862.987 ευρώ χωρίς ΦΠΑ).
Όπως σημειώνεται σε κείμενο για τη σκοπιμότητα του προς ανάθεση έργου παρατηρούνται «σημαντικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση των ρυθμίσεων του ν. 4277/2014 αναφορικά με την αξιολόγηση της εφαρμογής του ΡΣΑ, και ειδικότερα στις ρυθμίσεις των άρθρων 35 (κατάρτιση των προβλεπόμενων ανά διετία εκθέσεων εφαρμογής του ΡΣΑ), 36 (για την κατάρτιση των απαιτούμενων σχεδίων δράσης του προγράμματος δράσης για την εφαρμογή του ΡΣΑ) και 37 (για την υλοποίηση του προβλεπόμενου συστήματος παρακολούθησης και αξιολόγησης του ΡΣΑ, βάσει δεικτών).
Επισημαίνεται δε πως «οι σημαντικές κοινωνικό οικονομικές αλλαγές ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, αλλά και οι περιβαλλοντικές συνθήκες που αλλάζουν λόγω της κλιματικής αλλαγής, υπερτονίζουν την ανάγκη για την αξιολόγηση του υπάρχοντος σχεδίου και την αναθεώρηση του σε συγκεκριμένους τομείς».
Βασικά ζητήματα, όπως τονίζεται, που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα επικαιροποιημένο ΡΣΑ και να προταθεί ο τρόπος διαχείρισής τους, μεταξύ άλλων, αφορούν, τις πληθυσμιακές τάσεις σε επίπεδο δημογραφικών δεδομένων, τις μεταναστευτικές ροές, το φαινόμενο της υποβάθμισης και της «περιθωριοποίησης» περιοχών, την αντιμετώπιση του γερασμένου κτιριακού δυναμικού καθώς και τις μεγάλες αναπλάσεις που έχουν δρομολογηθεί όπως είναι το Ελληνικό, το κυβερνητικό πάρκο στις εγκαταστάσεις της Πυρκάλ κ.α.
Ως προς την αντιμετώπιση του γερασμένου κτιριακού δυναμικού αναφέρονται χαρακτηριστικά τα παραδείγματα γειτονιών όπως το Παγκράτι, η Κυψέλη, οι Αμπελόκηποι, η Νεάπολη κ.λ.π. που αναπτύχθηκαν κατά κύριο λόγο τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 με νέες τότε πολυκατοικίες.
Στην αιτιολόγηση της διαδικασίας σημειώνεται ακόμη ότι «η πλειονότητα των δήμων της Αττικής διαθέτουν σήμερα πολεοδομικά σχέδια, τα οποία όμως είναι σε μεγάλο βαθμό ξεπερασμένα και δεν απαντούν στις σύγχρονες πολεοδομικές προκλήσεις (Γ.Π.Σ. σε επίπεδο οικισμού, ξεπερασμένων και θεσμικά χρήσεων γης, αλλά και διοικητικής δομής λόγω του Προγράμματος Καλλικράτης). Η ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού στους δήμους της Αττικής είναι επιτακτική καθώς και η παρακολούθηση των αποτελεσμάτων τους και η σύνδεσή – συσχέτιση τους με το υπερκείμενο πλαίσιο του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού».
