Σαν να πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένο το ΥΠΕΝ για τον Εθνικό Κλιματικό Νόμο….
Σχεδόν ρεζίλι έγινε η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, καθώς όλοι οι σχετικοί με την κλιματική αλλαγή φορείς κατήγγειλαν ότι ο κλιματικός νόμος είναι πολύ πίσω πλέον ακόμη και από τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις, ενώ όταν γράφτηκε ο νόμος (τέλειωσε η συγγραφή πριν ένα 9μηνο περίπου) ήταν σχεδόν στην ευρωπαϊκή πρωτοπορία.
Αυτό οφείλεται στο ότι η κυβέρνηση άργησε περίπου 1-2 μήνες να τον θέσει σε διαβούλευση και κυρίως άργησε πολύ να κάνει αλλαγές και να τον φέρει στην Βουλή: από τον Γενάρη φτάσαμε τέλη Μάη – και μεσολάβησε ένας πόλεμος στην Ευρώπη…
Όπως αναγνώρισε εύγλωττα και ο Γιώργος Αμυράς στη Βουλή (περίπου…): κάντε λίγη υπομονή, τί να κάνουμε, η Κομισιόν έκανε ανακοινώσεις πριν πέντε ημέρες που να προλάβουμε να προσαρμοστούμε….
Αλλά δεν είναι η μόνη καθυστέρηση.
Το ΥΠΕΝ έχει προαναγγείλει τουλάχιστον άλλα 3-4 επείγοντα νομοσχέδια (αδειοδότηση ΑΠΕ, αποθήκευση ενέργειας, αλλαγές στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, εγκαταλελειμμένα κτίρια, αστικές αναπλάσεις, πολλές πολεοδομικές – χωροταξικές ρυθμίσεις κλπ) που αμφιβάλλει κανείς αν θα προλάβει να τα φέρει εγκαίρως για ψήφιση, παρότι πολλές διατάξεις αποτελούν και ορόσημα για το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, είτε ως ορόσημα μεταρρύθμισης είτε ως αναγκαία για τις επενδύσεις.
Ενώ παράλληλα καθυστερούν και ενσωματώσεις απολύτως απαραίτητων κοινοτικών οδηγιών.
Αυτό μάλιστα οδηγεί στο να φεύγουν διατάξεις επείγουσες και να μπαίνουν σε άλλα νομοσχέδια (είτε ως άρθρα είτε ως τροπολογίες) και τελικά κανείς στο ΥΠΕΝ δεν ξέρει ποιο νομοσχέδιο έχει ποιες διατάξεις, ακούμε….
Ακόμη και στα προγράμματα το ΥΠΕΝ καθυστερεί: το Εξοικονομώ – Αυτονομώ του 2000 έχει ακόμη απλήρωτες αιτήσεις 2ετίας και πλέον, το νέο Εξοικονομώ δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη (τρέχουν οι αιτήσεις πολυκατοικιών) και κυρίως το πρόγραμμα αντικατάστασης ηλεκτρικών συσκευών. Ειδικά το τελευταίο είχε προαναγγελθεί ότι θα βγει στον αέρα τον Απρίλιο, τώρα πάμε για Ιούνιο. Αυτό μάλιστα αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στο νομοσχέδιο για τον κλιματικό νόμο που συζητείται στη Βουλή υπάρχουν διατάξεις για τη χρηματοδότηση του προγράμματος που αποδεικνύει ότι πρέπει να ψηφιστεί ο νέος νόμος για να μπορέσει να τρέξει το πρόγραμμα, κάτι που προφανώς δεν είχε προβλεφθεί στις πρώτες ανακοινώσεις….
Υπάρχουν πολλές ερμηνείες για τις καθυστερήσεις. Και δεν είναι και πολύ σίγουρο ότι ευθύνεται μόνο το ΥΠΕΝ για τον χρονοπρογραμματισμό, υπάρχει και η Προεδρία της Κυβέρνησης που αποφασίζει εν τέλει τί και πως νομοθετείται.
Ωστόσο οι περισσότεροι συμφωνούν ότι το συγκεντρωτικό μοντέλο του «αποφασίζει για όλα» το γραφείο του υπουργού στον 6ο της Μεσογείων (που δεν έχει και τη καλύτερη επιστημονική – τεχνοκρατική ομάδα που έχει υπηρετήσει στη θέση αυτή…) έχει αποδεχθεί αναποτελεσματικό, κυρίως λόγω τρόπου λειτουργίας και προσώπων όχι πολιτικών αλλά σε επίπεδο συμβούλων κλπ.
Το αν η μπάλα της γκρίνιας θα πάρει τον Υπουργό ή όχι (ο οποίος ωστόσο «τελειώνει» όσα θέματα ζητά το Μαξίμου…), θα το δείξει η πράξη….
