Τα γνωστά και άγνωστα σημεία του χρονοδιαγράμματος για τη ΔΕΠΑ Εμπορίας
Τα γνωστά και άγνωστα σημεία του χρονοδιαγράμματος για τη ΔΕΠΑ Εμπορίας
Πηγή Εικόνας: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Υψηλά έχει τεθεί ο πήχης των προσδοκιών και για την αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ Εμπορίας, μετά το έντονο ενδιαφέρον για τις Υποδομές. Με τη διαδικασία υποβολής προτάσεων για τον διαγωνισμό να παίρνει παράταση μέχρι τις 23 Μαρτίου, ανακύπτουν δύο ερωτήματα γύρω από τη διαδικασία.

Το πρώτο ερώτημα αφορά τους παίκτες που ενδιαφέρονται να διεκδικήσουν την Εμπορία. Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, για τη ΔΕΠΑ Εμπορίας θα υπάρξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το εσωτερικό, με όλους τους μεγάλους ενεργειακούς παίκτες να εξετάζουν τη συμμετοχή τους. Μεταξύ άλλων, κατά καιρούς έχει ακουστεί ότι πρόταση αναμένεται να κατατεθεί από τα ΕΛΠΕ, τη Motor Oil, τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και τη Damco Energy ενώ άλλοι παίκτες προσπαθούν να επιλύσουν ορισμένες εκκρεμότητες. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Όμιλος Μυτιληναίου όπου θα πρέπει να λάβει τις αποφάσεις μπροστά στα σενάρια να τεθεί ζήτημα ανταγωνισμού για τη συμμετοχή του στο αέριο.

Από εκεί και πέρα, το ενδιαφέρον τους ακούγεται ότι θα δηλώσουν η Edison που συζητά το σενάριο κοινής καθόδου με τα ΕΛΠΕ, η KKCG (Τσεχία) που συζητά με τον όμιλο Κοπελούζου καθώς και η Engie. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, το ενδιαφέρον της αναμένεται να επιδείξει και η Shell.

Το δεύτερο ερώτημα περιστρέφεται γύρω από τη ΔΕΠΑ Εμπορίας αλλά και από τις Υποδομές και αφορά τη διαγωνιστική διαδικασία. Η ισχυρή συμμετοχή στον α’ γύρο (μη δεσμευτικός) δεν εγγυάται εξίσου υψηλά ποσοστά και στην κατάθεση των χρημάτων. Με άλλα λόγια, το καίριο ερώτημα που απασχολεί όλους τους ιθύνοντες δεν αφορά την κατάθεση μη δεσμευτικών προσφορών που αποδεικνύουν το ενδιαφέρον για την αγορά αλλά την επένδυση των χρημάτων των επενδυτών στη β’ φάση. Υπό αυτό το πρίσμα, η 23η Μαρτίου αποτελεί την έναρξη μιας περιόδου με έντονο ενδιαφέρον αναφορικά με το μέλλον των εταιρειών που προέκυψαν μετά τη διάσπαση της ΔΕΠΑ.

Υπενθυμίζεται ότι για τις Υποδομές είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον εννιά επενδυτικά σχήματα, εκ των οποίων τα τρία ενεργειακές εταιρείες από Κίνα, Τσεχία και Ιταλία και τα έξι διεθνή επενδυτικά funds.