Πηγή Εικόνας: wikimedia commonsΑρκετά περισσότεροι άνθρωποι από ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί αναμένεται να επηρεαστούν από τις επιπτώσεις της μειωμένης απορροής των μεγαλύτερων ποταμιών του κόσμου, σύμφωνα με νεότερη ανάλυση των καλύτερων διαθέσιμων μοντέλων γήινων συστημάτων από ερευνητές του Northeastern University. Όπως διαπίστωσαν μέχρι 2100, 850 εκατομμύρια αναμένεται να νιώσουν την έλλειψη νερού.
Ο αριθμός είναι υπερτριπλάσιος από τον αριθμό που είχε εκτιμηθεί από προηγούμενες αναλύσεις μοντέλων του γήινου συστήματος, σύμφωνα με την Puja Das, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο AI for Climate and Sustainability στο πλαίσιο του Institute for Experiential AI του Northeastern University.
Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση του Πανεπιστημίου ο καθηγητής του Northeastern Auroop Ganguly, ο οποίος ήταν συν-συγγραφέας της εργασίας που δημοσίευσε πρόσφατα η Das στο περιοδικό npj Climate and Atmospheric Science «αυτό που διαπίστωσε (η Das) είναι ότι ορισμένα από τα πιο επιδέξια μοντέλα φαίνεται να προβλέπουν τις χειρότερες συνθήκες όσον αφορά τις επιπτώσεις της λειψυδρίας».
Οι πληθυσμιακές εκτιμήσεις είναι σημαντικές επειδή δίνουν στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής μια ιδέα για το τι να περιμένουν όσον αφορά τη διαθεσιμότητα τροφίμων, νερού και ενέργειας, καθώς η απορροή των ποταμών εμπλουτίζει τα αποθέματα νερού, εμπλουτίζει το γεωργικό έδαφος και παράγει υδροηλεκτρική ενέργεια.
Τα μοντέλα γήινων συστημάτων είναι πολύπλοκες προσομοιώσεις σε υπολογιστή των διεργασιών της Γης, όπως η ατμόσφαιρα, οι ωκεανοί και η ανθρώπινη δραστηριότητα.
Η έρευνα δείχνει ότι τα πέντε πιο επιδέξια μοντέλα προβλέπουν ότι το 40% των 30 μεγαλύτερων ποταμών του κόσμου θα παρουσιάσουν μειωμένη απορροή μέχρι το 2100, επηρεάζοντας έναν πληθυσμό 100 φορές μεγαλύτερο από το μέγεθος της Νέας Υόρκης, σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκτιμήσεις για 260 εκατομμύρια.
«Επιλέξαμε τις 30 μεγαλύτερες λεκάνες απορροής ποταμών σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ποταμών Αμαζονίου, Κονγκό, Γάγγη, Βραχμαπούτρα και Νείλου», λέει η ερευνήτρια. Οι ερευνητές συνέκριναν δύο γενιές των Coupled Modeling Intercomparison Projects, το CMIP5 και το πιο πρόσφατο CMIP6, για να δουν πώς απέδωσαν σε σχέση με ιστορικές προβλέψεις της ετήσιας απορροής από το 1960 έως το 2005.
Οι ερευνητές έτρεξαν επίσης τα μοντέλα έναντι πέντε διαφορετικών σεναρίων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και διαπίστωσαν ότι εφόσον επιτευχθούν χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα επηρεαστούν 500 εκατομμύρια άνθρωποι αντί για 900 εκατομμύρια, αλλά η διαθεσιμότητα του νερού θα εξακολουθήσει να μειώνεται σε ορισμένα μέρη του κόσμου.
